به نام داور بر حق .

سلام بر رحمة للعالمین و صاحب مذهب شیعه.

امروز مطلب خاصی ندارم فقط اومدم به مناسبت عید فردا تبریک بگم.... .

یک درد کوچولو داشتم ،کی میشه که این جشنها رو در پناه آقا امام دوازدهم (ع) بگیریم یعنی میشه چشم ما به جمال زیبایش منور بشه (اگر لایق باشیم )..... .

و حرف آخر اینکه دوست خوبم رو با نام " یاس " به شما معرفی میکنم.انشا ا... آپ دیت بعدی رو این عزیز انجام میده... .

                                                                                                                                 خدا کند بیایی

یا حق ودر پناهش.... .

به نام آنکه محکوم به حبس عشقمان کرد وچه زیباست.

انتظار یک عاشق (چه عشق مجازی،عرفانی،معنوی و... )

انتظار

هر روز انتظار ، انتظار . انتظار کسی که تو را فراموش کرده است. چه بیهوده است نگاه کردن به درهایی

که برای همیشه بسته می مانند. چه بیهوده است ، نگاه کردن در آئینه هایی که صادق نیستند. به چشمهای خودت هم شک می کنی . دلت را بر می داری و کوچ  می کنی . به قربانگاه می رسی . خودت هستی و خودت. قربانی می شوی ، به دستان خودت. عشق را زنده می کنی . و در تنهایی هایت غرق می شوی . چه خون سیاهی ! چه  خون سیاهی !.......  . دردت را به هیچکس مگو، هرگز به روی کسی لبخند مزن، با کسی نه بگو ، نه بشنو .  سکوت کن ، سکوت ، رازت را فاش مکن . مبادا دلت هم از رازت با خبر شود، تنها باش ، تنهای تنها. و همه را دوست بدار، واین را هرگز در گوش کسی هم نجوا مکن، به حرفهایم خوب گوش بده. راز این است : تنها باش و عاشق !!! . بگذار در تنهایی ات همه جای بگیرند ، دوست و دشمن، منافق و موافق ، خشک و تر ، او و آنها. در را به  روی کسی مبند بگذار همه در تنهایی ات شریک باشند. تنهایی ات را که در آن عاشق به قربانگاه رفت و عشق از آسمان نازل شد. عشق وقتی بر تو نازل می شود  که خودت را در پای خودت قربانی کنی .

عاشق را تنها یک چیز از پای در می  آورد :

انتظار ، انتظار، انتظار......

بگذار هر روز، دلیلی باشد در دست

بگذار هر روز، عشقی باشد در دل

بگذار هر روز، دلیلی باشد برای زندگی

امشب هم فراموش کرد، مثل همه شبهایی که پشت پنجره او را به انتظار می نشستم و او نمی آمد

آه ... صبح نزدیک است

صدای خنده مستانه اش آمد، اما پنجره‌ام دیگر گشوده نخواهد شد

چرا که دیگر از این پنجره که انتظارم را به تمسخر می‌گیرند  بی زارم

خوش باش که من عمری ست به شنیدن خنده ی سر خوش و مستانه ات، به نگاهی دزددانه از پس پنجره

دلخوشم ....

در گذر زمان،

عشق ها می میرند و فقط  خاطره‌هاست که شیرین و تلخ، دست نخورده به جای می مانند.

بیشتر از همیشه دوستت دارم

گر چه از عاشقی

و از عاشق شدن بیزارم

زیر آوار فرو ریخته عشق

از دلم چیزی نمونده که به تو بسپارم

اگر بیهوده می ترسیدم

عشق را آنگونه که هست میدیدم

شاید این لحظه غمگین وداع

قلبمو دوباره می بخشیدم

هر دریچه ای که رو به شب گشودم

فکر تنهائی چشمهای تو بودم

عاشقانه ترین سروده ام شعر چشمهای تو بوده

از تو بوده

خدا کند که بیایی

یا حق

به نام آنکه خوب را آفرید تا زشت حسادت کند و این چنین خلق را به تعجب وادارد.

امروز خیلی حرف دارم برای گفتن اگه دوست داشتین این مطلب خیلی خیلی طولانی رو بخونید: شامل سه بخش اول شامل حرف دلم توی این روزهای خاکستری، دومی مطلبی با عنوان عجب صبری خدا دارد ،برای هر قسمتی که صفا کردین نظر خود تون رو بنویسد.امیدوارم وقتتون رو الکی تلف نکرده باشم.

چند روز پیش می خواستم آپ دیت کنم ولی مطلبم آماده نبود،اما حالا خوب بهانه دارم برای نوشتن ،

هفته پیش می خواستم بنویسم رسولم سر از خاک بردار ،ببین عرب جاهلیت دوباره هویدا شد، اسم خودش رو گذاشته کشور دانمارک و دوباره داستان تمسخر خاتم نبیین محمد مصطفی (ص) رو امروز به اجرا در آورده و دل مسلمانان جهان رو چه شیعه و چه سنی شکست.

اما نه، این هفته لشکر کفرو نفاق خودش رو نشون داد وبه کلیسای مسیحیان،به مساجد اهل تسنن          و« .... » این جا خالی رو خودتن پر کنید من که جرات ندارم بنویسم ومیگم السلام علیک یا امام علی بن محمد (ع) و السلام علیک یا حسن بن علی (ع) و سلامی ویژه به سرداب امام زمان (روحی و ارواحنا فداه).

و حرف آخرم یا بن الحسن:« لیت شعری این استقرت بک انوی بل ای ارض تقلک او ثری . »

ای کا ش می وانستم که این دوری به این دنیای واژگون خواهد رسید،اگه می دونستم کمتر خطا می کردم و بیشتر دعا می کردم ، که بیایی آقا  و ظهور کنی و دیگر شاهد این گونه شکستن دل شما در پرده غیبت    نمی بودم.

عجب صبری خدا دارد.... .

عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم، همان یک لحظه اول که اول ظلم را دیدم از این مخلوق  پس وجدان ، جهان را با همه زیبایی و زشتی بروی یکدیگر ویرانه می کردم.

عجب صبری خدا دارد ، اگر من جای او بودم، که در همسایه  صدها گرسنه ، چند بزمی عیش نوش می دیدم نخستین نعره مستانه را خاموش وآن دم بر لب پیمانه می کردم.

عجب صبری خدا دارد اگر من جای او بودم، که می دیدم یکی عریان ، یکی لرزان، دیگری پوشیده از صد جامه رنگین ،زمین آسمان را واژگون  مستانه می کردم.

عجب صبری خدا دارد ، اگر من جای او بودم ،چرا من جای او باشم ، همین بهتر که او جای خود بنشسته و تاب تماشای زشتکاری های این مخلوق را دارد و گرنه من جای او چو بودم یک نفس کی عادلانه سازشی با جاهل فرازانه می کردم.

عجب صبری خدا دارد، عجب صبری خدا دارد، عجب صبری خدا دارد... .

خدا کند که بیایی

با تشکر اشک مجنون

بنام او خون در درگاهش، معنای پیروزی ست.

با نام خداوند انصاف..... .

سلام

هزار بار آسمان را قسم دادم که دیگر به چشمان گریان من نگاه نکند .

من از حقیقت بی پایان از تصویری بی نشان،از عشق یک آهو می ترسم .

من از روزگار سنگدل از بایدها و نبایدها می ترسم،

می ترسم از آغاز هر سرنوشت و از طلوع هر زیبایی. من از روح سرگردان زندگی،

از گریزان بودن یاران می ترسم،

از صدای پای رهگذران می ترسم.

از آنچه هستیم و هست می ترسم از جاده بی انتهایی که عاقبت مرا آواره خود خواهد ساخت می ترسم.

از لحظه ها و ساعتهایی که مرا نیز همانند خودشان بی عاطفه کرد .

می ترسم از خود فراموشی دلهای پاک، می ترسم .

یا حق

خدا کند که بیایی

به نام آنکه دوست می دارد و فرمان به عاشق شدن داده است.

سلام..... باز هم حر فهای یک دلتنگی از دوری کهشکی تو هم باشی ، اونوقت دنیا بدی نداره،خدایا برسان آن عزیز را .... الهی آمین.

راستی یک وقتی با خوندن این شعر فکر بد نکنین ها؟؟؟؟

به چشمای خودت قسم

دیگه بهت نمی رسم

وصال تو خیالیه

وای که دلم چه حالیه

بازی های عروسکی

آخ که چه حیف شد کودکی

یه کم برس باز به خودت

می خوام بیام تولدت

اونوقتا اینجوری نبود

راهت به این دوری نبود

حالا که عاشقت شدم

نیستی دیگه مال خودم

پاییز چه فصل زردیه

عاشقیم چه دردیه

گم شده باز بادبادکم

تو نمی یای به کمکم ؟

می خوام دستاتو بگیرم

تو بمونی من بمیرم

اونوقتا مهمونت بودم

دنیا رو مدیونت بودم

اونقتا مجنونم بودی

کلی پریشونم بودی

قصه حالا عوض شده

صحبت یه تولده

قلبت رو دادی به کسی

یه کم واسم دلواپسی

می ترسی که من بشکنم

پشت سرت حرف بزنم

من منی که بوسیدمت

تو اون غروب که دیدمت

تو واسه من ناز می کنی

ناز می کشم باز می کنی ؟

این رسمشه نیلوفرم

من که ازت نمی گذرم

ستارمون یادت می یاد

عاشقی ام نوبتیه

آخ که چه بد عادتیه

من نگرانم واسه تو

قبله ی دیگران نشو

اشکم به این زلالیه

دل تو از من خالیه

تو مه عشق تو گمم

هلاک یه تبسم

تو شدی مال دیگری

چه جور دلت اومد بری

قفلا که بی کلید شدن

چشا به در سفید شدن

چه امتحان خوبیه

دوریت عجب غروبیه

بارون شدیده نازنین

از تو بعیده نازنین

خاطره رو جا نذاری

باز من و تنها نذاری

یا حق.....

دختر تنهای شب

فقط برای تو !....

بر بالای افق ایستاده ام

به روزی من اندیشم که با تو باشم

جانم را به یاد صبحگاهی می سپارم

با همه خداحافظی می کنم

چرا که تو درمنی در تار و پودم

و موجی لطیف بر خواسته از جان تو

تا عمق جانم می دود ............

و راهی جاودانه پیش رویم گسترده می شود

و من پرواز می کنم به سمت تو

به تو می اندیشم به ارمغان صبح با نامت که عاشقانه بر

بر زبان جاری می کنی .........

به تو می اندیشم ای عشق

به تو می اندیشم ...........!